Wat geeft troost als je thuis bent en je eenzaam voelt? Kijk om je heen, loop door je huis en blijf kijken. Is er een speciale plek, een voorwerp, een dier, een lekker hapje waar je troost bij vindt? Misschien is er een speciaal ritueel dat je verzoent met eenzaamheid. Voor de een is het de kat die troost biedt, de ander vindt z’n bed de ideale plek om met een boek of muziek de eenzaamheid het hoofd te bieden, voor weer een ander is een heerlijke zoetigheid bij uitstek troostend. Een van de deelnemers draagt een tekst voor van Mevlana Rumi, de dertiende eeuwse Islamitische geleerde en mysticus. Daarin wordt het mens-zijn voorgesteld als een herberg waar alle gevoelens welkom geheten worden. Ook de sombere, de schaamtevolle en venijnige. ‘Wees dankbaar voor wie er komt. Want ieder van hen is gestuurd. Als een gids uit het onbekende.’
Tijdens de corona-pandemie in 2020/2021 – voor veel mensen misschien wel de meest eenzame ervaring in tijden – kwamen in buurthuis Hebron in Amsterdam West buurtbewoners en vrijwilligers bijeen voor een bijzonder kunstprogramma over eenzaamheid. Samen met social designer Madelinde Hageman en design antropoloog Tina Lenz onderzochten ze in een aantal artistieke participerende interventies wat eenzaamheid voor hen betekent.
Het programma Taal voor Eenzaamheid voor buurthuizen Hebron en WG-terrein is een initiatief van Madelinde Hageman in opdracht van Buurthulp West en de Protestantse Diaconie. Met speciale dank aan Ditta Westerbeke.
©MadelindeHageman en Tina Lenz
