De leerlingen van Spring High bouwden op Buurtwerkplaats Noorderhof houten skeletten om monumenten voor eenzaamheid mee op te richten. De leerlingen draaiden hun hand niet om voor alle constructie- en boorwerk en hadden amper aanmoediging nodig. Onder de praktische leiding van Peter en Jeroen werkten ze zo hard dat in twee uur tijd meer dan tien frames gefabriceerd werden, die in de komende weken nog worden bekleed met stro en stof.lees verder
Woordkunstenaar Jörgen Gario
Woordkunstenaar Jörgen Gario stelt twintig tweedeklassers van de Vinse School in Amsterdam on-alledaagse en zintuigelijke vragen over eenzaamheid. Ze zitten in een kring op de blauwe vloer van het leslokaal. ‘Schrijf vijf dingen op die volgens jou het tegendeel zijn van eenzaamheid’, zo begint hij de workschop die onderdeel uitmaakt van het Amsterdamse scholenprojectt Taal voor Eenzaamheid.lees verder
Waar huist eenzaamheid? Met die vraag ging Mirjam met leerlingen van De Amsterdamse Mavo aan de slag binnen het onderwijsprogramma Taal voor Eenzaamheid. De leerlingen fotografeerden de plek van eenzaamheid in hun eigen lichaam – hand, buik, rug, oog, voet, moedervlek, nek.lees verder
Photovoiceproject – Mirjam Dorgelo
Wat is de relatie tussen een herinnering en een bepaalde fysieke plek? Tijdens het Festival voor Eenzaamheid liep cultureel antropoloog Mirjam Dorgelo met haar instant camera rond en benaderde deelnemers met twee vragen: ‘Hoe ziet een eenzame plek er voor jou uit?’ en ‘Heeft eenzaamheid een plek in je lichaam?’ lees verder
Taal voor Eenzaamheid is een nieuw kunst educatief onderwijsprogramma waarin jongeren, in samenwerking met kunstenaars, theatermakers en ontwerpers, eenzaamheid bespreekbaar maken door middel van artistieke interventies.lees verder
Na drie maanden hard werken presenteren ongeveer honderd leerlingen op 12 december 2019 hun interactieve werk in kunstgalerie Framer Framed. Algehele opwinding hangt in de lucht. Directeur van Famer Framed Josien Pieterse lacht: ‘Chaos. Ik vind het wel superleuk. Wij zitten hier nog maar net maar we kunnen een hoop kinderen kwijt.’ Het is halverwege de ochtend en de voorbereidingen zijn in volle gang. Leerlingen lopen af en aan, druk met wat komen gaat.lees verder
MOHA projects
‘De eerste bijeenkomst hebben we een spel gedaan over eten en eenzaamheid en emoties. We hadden allerlei voedsel meegenomen en de leerlingen kwamen tot verrassende en grappige sketches. Ze lieten bijvoorbeeld een worstje over zijn eenzaamheid praten: “Oh, ik ben zo eenzaam in mijn plastic velletje”. Ook de vraag wat het allereenzaamste voedsel is, werd uitgespeeld.’ Het idee van een restaurant met eenzaamheids-eten werd door de leerlingen omgevormd tot een bar waar je zeven ingrediënten die voor verschillende emoties staan, kan laten mixen tot een smakelijke cocktail: Bar Lonely.lees verder
Domenique Himmelsbach de Vries
Samen met docent culturele vorming Jantien Jongsma van de Amsterdamse middelbare school Spring High draait Himmelsbach mee in het scholenproject van Voor Eenzaamheid. Met dertien- en veertienjarigen gaan ze beelden van eenzaamheid maken. Aan welke symbolen denken ze bij eenzaamheid? De leerlingen timmeren eerst houten geraamtes die ze opvullen met stro, waarna ze deze zullen gaan ‘aankleden’ met symbolen van eenzaamheid. ‘Zo maken ze samen een monument voor eenzaamheid, een soort altaar.’ Himmelsbach hoopt dat de jongeren kunnen meegaan in deze enigszins ‘absurde interventie’: ‘wat kun je van ze verwachten?’, vraagt hij zich af. Hij kijkt er naar uit.lees verder
De leerlingen ontwierpen hun eigen woorden voor eenzaamheid: Eensadheid | Vlamaz | Stinkzaamheid | Eliep | Divorce | B uittellen | Alleenheid | Kweg | Leegvoel | Eensloten; eenzaamheid + opgesloten. De leerlingen bedachten niet alleen hun eigen woord voor eenzaamheid, maar tekenden/schilderden dat woord op stoffen lappen die straks allemaal te bewonderen zijn.lees verder
Fokka Deelen
We are islands now richt zich op vele soorten van eenzaamheid van eigenlijk iedereen. De kern is dat de deelnemer op zijn rug ligt en een koptelefoon krijgt opgezet en in geconcentreerde toestand naar een verhaal van Douglas Coupland over eenzaamheid luistert. Na afloop wordt hij of zij gevraagd een tekst te schrijven op een kaartje met een adres van een onbekende. Op den duur krijgt de deelnemer op den duur ook zo’n kaartje in de bus. Fokka: ‘Door samen iets te doen, gebruik je de gedachten die het publiek meebrengt. Samen construeer je een ander geheugen.’lees verder
Audiokunstenaar Allard Medema
Medema heeft ervaren dat je een situatie kunt scheppen waar je gewoon met iedereen kunt praten over eenzaamheid en de gevoelens die daar bij horen. Een onderwerp dat gewoonlijk toch niet boven aan de agenda staat. Dat maakt hem enthousiast om mee te doen met nieuwe project dat Taal voor Eenzaamheid het komende schooljaar gaat uitvoeren met jongeren van vier Amsterdamse middelbare scholen. ‘Ik wil oefeningen met de jongeren gaan doen over stilte, alleen zijn, bewust durven zijn van eenzaamheid, ook in een groep. Wat is de kracht van alleen zijn? Zonder beeldscherm en andere prikkels?’lees verder