In december 2021 streken elf kunstenaars neer in tien Zoetermeerse wijken, met de bedoeling het thema eenzaamheid te bevrijden uit de kooi van het stilzwijgen en er samen met bewoners over van gedachten te wisselen. Ze zetten daarvoor de meest uiteenlopende strategieën en middelen in: fotografie, slaapliedjes, een Facebookgroep, een ijsbeer, een beeld, een aanplakzuil vol tekeningen, een koor, verfsporen, een brief van Anna Blaman, gedichten en verhalen. lees verder
Onrustig wiegenlied over eenzaamheid
Cato Fluitsma
Als kind al maakte Cato haar eigen liedjes, soms als bezwering, bijvoorbeeld als ze door een eng tunneltje moest. Ze speelde circusje met alle verkleedpartijen van dien. Ze ging naar de kleinkunstacademie, kwam in kraak- en hippieachtige bewegingen terecht en zette zich in als zingende activiste om vrijplaatsen in Amsterdam en omstreken te helpen redden. ….Van wie is de vogel in de boom, van wie de engel in de droom, van wie is de ruimte die wij vragen…lees verder
De schoonheid van eenzaamheid
Maaike Roozenburg
Maaike Roozenburg (1979) is ontwerper en legt via haar projecten een zoektocht af naar haar eigen eenzaamheid. In de duinen bouwde ze een installatie waar ze festivalgangers uitnodigde hun beeld van eenzaamheid achter te laten. Op de facebookpagina ‘Over de schoonheid van eenzaamheid’ worden deze beelden verzameld. ‘Als je de bodem van de eenzaamheid raakt, zie je de schoonheid van kleine dingen.’lees verder
Kunst verzoent met eenzaamheid
In ‘De eenzame stad’ beschrijft Olivia Laing haar totale staat van onthechting toen ze zich na een mislukte liefde vastklampte aan New York. Via het werk en de levens van vier kunstenaars ontdekte ze dat kunst het voertuig is om de pijn van eenzaamheid te verzachten.lees verder
Kunst / Project / Uncategorized
Taal voor eenzaamheid in het buurthuis
Madelinde Hageman en Tina Lenz
Tijdens de corona-pandemie in 2020/2021 – voor veel mensen misschien wel de meest eenzame ervaring in tijden – kwamen in buurthuis Hebron in Amsterdam West buurtbewoners en vrijwilligers bijeen voor een bijzonder kunstprogramma over eenzaamheid. Samen met social designers Madelinde Hageman en Tina Lenz onderzochten ze in een aantal artistieke interventies wat eenzaamheid voor hen betekent. Met taal, recepten, troostobjecten, vuur & vlam. Tijdens de bijeenkomsten kwamen de gesprekken over rituelen en gewoontes rondom eenzaamheid als vanzelf op ganglees verder
Alone in Berlin
When I was getting ready to move to Berlin for seven weeks, I had set this goal for myself: to find a cafe that would be ‘my cafe’ and a shop that would be ‘my shop’. To be with myself, to feel comfortable with myself. Berlin is putting this to the test.lees verder
Muziek voor Eenzaamheid
Michiel Brandes
Michiel Brandes componeert muziek op verzoek van mensen die een moeilijke periode in hun leven doormaken. Hij vangt de trillingen op uit de verhalen en die vormen het leitmotif van de compositie. Eenzaamheid is de bron waar veel componisten uit putten. In zijn inspiratieplek Muziek voor Eenzaamheid brengt hij verhalen en muziekstukken van beroemde en minder beroemde componisten over eenzaamheid samen.lees verder
Publicatie Taal voor Eenzaamheid
Zeven artistieke interventies die aan bod kwamen tijdens dit programma zijn in woord en beeld beschreven in het boekje Taal voor eenzaamheid. De uitkomsten van het kunstprogramma Taal voor Eenzaamheid tijdens de Corona-pandemie in 2020/2021 In buurthuis Hebron in Amsterdamse-West.lees verder
Schoonheid van eenzaamheid in een stad van alleenwoners
Is solo het nieuwe samen? In Amsterdam leeft 55 procent van de mensen in een eenpersoonshuishouden. Wat betekent dit voor de liefde, de huizenmarkt en onze (geestelijke-) gezondheid? En: schuilt er in eenzaamheid ook schoonheid? Onder het motto ‘samen zijn we nooit alleen’ lieten filosofen, huizenbouwers, demografen, psychologen en schrijvers in Pakhuis de Zwijger de avond voor Valentijnsdag hun licht schijnen over een stad die voor de meerderheid uit alleenwoners bestaat. lees verder
Kunstenaars ontdekken medicijn tegen eenzaamheid
Willem de Kooning studenten
Social media veranderen het contact met de mensen om ons heen. Sociaal contact raakt uitgebreid, maar wordt ook beperkt doordat social media een deel van het directe contact tussen mensen vervangen. Hierdoor bouwen we minder vertrouwen op in de relaties die we hebben en voelen we ons minder geneigd om onze emoties met anderen te delen. lees verder
Rogério Lira: ‘Eenzaamheid is een bitter gerecht dat zowel onaangenaam als plezierig smaakt’
De Braziliaans-Nederlandse vormgever Rogerio Lira (1966) zoekt een balans tussen almaar in contact staan met anderen en zijn verlangen om alleen te zijn. ‘Een van de beelden waar ik tijdens mijn project The object of my loneliness op stuitte was het beeld van een beetje etensresten op een fornuis. De maker vertelde me dat hij zijn fornuis wel schoonmaakte, maar nooit helemaal. Want, zei hij, er komt toch bijna niemand die het ziet. Dat ontroerde me heel erg.’lees verder
Eenzaamheid op het werk? Bij ons bestaat dat niet.
Hoe eenzaam zijn de werknemer, de zzp’er, de stagiair, de bijna- gepensioneerde, de manager en de bestuurder? Het is een non-onderwerp in een wereld waar het leven zich samenbalt in meetings, netwerken, klantencontacten en opgewekte small talk.lees verder
Het Kabinet van de Dames van Martina Florians
Het Kabinet van de Dames van kunstenaar Martina Florians is gevestigd in een verplaatsbare container. Zeven dames vertellen daar verhalen over hun leven. De verhalen spelen zich af tussen 1914 en 2014. Het publiek kan komen luisteren. Maar ook zelf een verhaal vertellen. In mei en juni 2014 stond het Kabinet van de Dames in de Amsterdamse Beethovenstraat. Een geslaagde strijd tegen het vergeten. Vertellers en luisteraars worden verbonden. En verbinding sterkt de mens.lees verder
Affiches praten over eenzaamheid
Eenzaamheid is van alle tijden en van iedereen. Daarom: geen bijeenkomst zonder zelfreflectie en zelfwerkzaamheid. De bezoekers van de bijeenkomst Amsterdam – Voor Eenzaamheid werden tijdens een korte workshop aan het werk en aan het denken gezet. Ze kregen de opdracht om een leeg affiche te vullen met gedachten, gevoelens, ideeën over eenzaamheid en de stad.lees verder
Tracing loneliness
Ruben Abels
Kunstenaar Ruben Abels kijkt om zich heen en kiest iemand uit die alleen loopt. Hij haalt zijn vinger van het gaatje onderin het verfblik in zijn rechterhand en terwijl hij de persoon van zijn keuze volgt, maakt het verfstroompje uit de bus een spoor. Dit herhaalt hij vanmiddag steeds weer, met roze, groene en blauwe verf, 13 blikken lang. Het pleintje en de straten eromheen raken bezaaid met sporen die elkaar soms kruisen, soms parallel lopen of zich V-vormig splitsen. lees verder
Waar huist eenzaamheid?
Photovoiceproject – Mirjam Dorgelo
Wat is de relatie tussen een herinnering en een bepaalde fysieke plek? Tijdens het Festival voor Eenzaamheid liep cultureel antropoloog Mirjam Dorgelo met haar instant camera rond en benaderde deelnemers met twee vragen: ‘Hoe ziet een eenzame plek er voor jou uit?’ en ‘Heeft eenzaamheid een plek in je lichaam?’ lees verder
Wouter den Ouden: ‘Een op de drie mensen is eenzaam. Dat is een drama.’
De grootste groep eenzamen is tussen de veertig en de zestig jaar, weet Wouter den Ouden (1950), voormalig beleidsambtenaar van het ministerie van VWS. In die functie hield hij zich al bezig met eenzaamheid. Nu geeft hij er ook voorlichting over aan vrijwilligers. ‘Laatst zag ik op de tv een vrouw die vertelde dat ze eenzaam was, maar het niet aan haar kinderen wilde te vertellen. Dat is weer zo’n hedendaagse paradox.’lees verder
Taal voor Eenzaamheid presentatie bij Framer Framed
Na drie maanden hard werken presenteren ongeveer honderd leerlingen op 12 december 2019 hun interactieve werk in kunstgalerie Framer Framed. Algehele opwinding hangt in de lucht. Directeur van Famer Framed Josien Pieterse lacht: ‘Chaos. Ik vind het wel superleuk. Wij zitten hier nog maar net maar we kunnen een hoop kinderen kwijt.’ Het is halverwege de ochtend en de voorbereidingen zijn in volle gang. Leerlingen lopen af en aan, druk met wat komen gaat.lees verder
‘Wel willen maar niet kunnen is de kern van eenzaamheid’
Domenique Himmelsbach de Vries
Samen met docent culturele vorming Jantien Jongsma van de Amsterdamse middelbare school Spring High draait Himmelsbach mee in het scholenproject van Voor Eenzaamheid. Met dertien- en veertienjarigen gaan ze beelden van eenzaamheid maken. Aan welke symbolen denken ze bij eenzaamheid? De leerlingen timmeren eerst houten geraamtes die ze opvullen met stro, waarna ze deze zullen gaan ‘aankleden’ met symbolen van eenzaamheid. ‘Zo maken ze samen een monument voor eenzaamheid, een soort altaar.’ Himmelsbach hoopt dat de jongeren kunnen meegaan in deze enigszins ‘absurde interventie’: ‘wat kun je van ze verwachten?’, vraagt hij zich af. Hij kijkt er naar uit.lees verder
Wat betekent het als iemand naar je luistert?
Malou de Roy van Zuydewijn
Malou de Roy van Zuydewijn is de Van der Pek-buurt in Amsterdam Noord ingegaan met de vraag ‘wat betekent het als iemand naar je luistert?’ Ze sprak met bewoners van deze buurt over luisteren, beluisterd worden en alleen zijn. Deze antwoorden schreven zij op kaartjes die ze in potjes bewaarde. Van de gesprekken maakte ze korte toneelteksten die het publiek tijdens een voorstelling onder de oudste boom in het culturele centrum voor muziek en kunst ‘Tolhuistuin’ in Amsterdam konden beluisteren.lees verder
Onderwijsprogramma Taal voor Eenzaamheid in Amsterdam
Taal voor Eenzaamheid is een nieuw kunst educatief onderwijsprogramma waarin jongeren, in samenwerking met kunstenaars, theatermakers en ontwerpers, eenzaamheid bespreekbaar maken door middel van artistieke interventies.lees verder
Hoe een goed gevulde groentesoep de eenzaamheid kan verdrijven
Bart Groeneweegen
Kunstenaar Bart Groenewegen weet eigenlijk niet eens meer hoe het idee voor de Troostmaaltijd is ontstaan. Maar hij heeft hem enkele malen bereid, dus hij bestaat. En een ding weet hij wel zeker: de Troostmaaltijd is een goeie eenzaamheids-verdrijver. ‘En dan heb ik het over samen troost-gerechten kiezen, samen klaarmaken en met z’n allen opeten’, zegt Bart. ‘Dat hele traject is belangrijk. Samen eten is een sociaal ding.lees verder
Wat proef je bij eenzaamheid?
Woordkunstenaar Jörgen Gario
Woordkunstenaar Jörgen Gario stelt twintig tweedeklassers van de Vinse School in Amsterdam on-alledaagse en zintuigelijke vragen over eenzaamheid. Ze zitten in een kring op de blauwe vloer van het leslokaal. ‘Schrijf vijf dingen op die volgens jou het tegendeel zijn van eenzaamheid’, zo begint hij de workschop die onderdeel uitmaakt van het Amsterdamse scholenprojectt Taal voor Eenzaamheid.lees verder
Waar huist eenzaamheid?
Waar huist eenzaamheid? Met die vraag ging Mirjam met leerlingen van De Amsterdamse Mavo aan de slag binnen het onderwijsprogramma Taal voor Eenzaamheid. De leerlingen fotografeerden de plek van eenzaamheid in hun eigen lichaam – hand, buik, rug, oog, voet, moedervlek, nek.lees verder
Een hand vol eenzaamheid
Madelinde Hageman
Stel dat eenzaamheid in je hand zou passen. Wat zou je maken? Hoe ziet die handzame eenzaamheid eruit? Hoe groot, welke vorm, welke kleur, wat voor materiaal? Misschien is het iets herkenbaars, een herinnering of een expressie van een gevoel. Nachtelijke duiveltjes die je wakker houden, een object met venijnige steeksels, een felrood poppetje of een kluwe kleine rommeltjes met uitstekende paperclips omwonden door een lint. Zoveel vormen, zoveel verhalen over eenzaamheid.lees verder
Vrijgezellendating in Sjanghai
Dichter Jos Versteegen haalt de inspiratie voor zijn gedichten uit actuele gebeurtenissen over eenzaamheid die hij aantreft in de media. Zo ontstaat een tweeluik: links het gedicht, rechts de bron.lees verder
Nieuwe woorden voor eenzaamheid
Een initiatiefgroep in Landsmeer vindt tijdens de workshop Taal voor Eenzaamheid nieuwe woorden voor gevoelens van eenzaamheid. En wat blijkt: praten over dit taboe is helemaal niet zo moeilijk. ‘We zitten midden in een nieuw gesprek over eenzaamheid!’lees verder
Eenzaamheid in de publieke ruimte
De tweede Open Call van platform Voor Eenzaamheid leverde een aantal nieuwe initiatieven op die de komende tijd verder ontwikkeld gaan worden. Eenzaamheid is een vruchtbare inspiratiebron, zo blijkt weer. Vijf kunstenaars en een documentairemaker gaven 21 juni gehoor aan de oproep om samen met platform Voor Eenzaamheid initiatieven te ontwikkelen die eenzaamheid een nieuwe betekenis geven.lees verder
Nieuwe woorden voor eenzaamheid in beeld
De leerlingen ontwierpen hun eigen woorden voor eenzaamheid: Eensadheid | Vlamaz | Stinkzaamheid | Eliep | Divorce | B uittellen | Alleenheid | Kweg | Leegvoel | Eensloten; eenzaamheid + opgesloten. De leerlingen bedachten niet alleen hun eigen woord voor eenzaamheid, maar tekenden/schilderden dat woord op stoffen lappen die straks allemaal te bewonderen zijn.lees verder
Publicatie ‘Festival Voor Eenzaamheid van Iedereen’
Het eerste festival is uitvoerig beschreven in het boekje ‘Voor eenzaamheid van Iedereen’. De publicatie geeft een overzicht van de artistieke workshops en in interviews vertellen betrokkenen wat het festival voor hen heeft betekend. Foto’s geven een mooie indruk van de sfeer tijdens het festival.
Van het tweede festival is een korte filmimpressie van gemaakt. lees verder
Masterclass Zoetermeer
26 November vond de aftrap plaats: een masterclass voor elf kunstenaars, die van 6 tot 12 december in tien wijken in Zoetermeer via een kunstinterventie contact met bewoners gaan zoeken. Het was een class zonder master, de aanwezigen groeven eerst maar eens diep in eigen ziel. Ze kwamen daar allerlei grondstoffen van eenzaamheid tegen zoals verlangen, eigenwaarde, schaamte, tekortschieten, zelfmedelijden, melancholie, uitsluiting, veiligheid, acceptatie, of juist het ontbreken van al die emoties en sociale interacties.
lees verder
We are islands now
Fokka Deelen
We are islands now richt zich op vele soorten van eenzaamheid van eigenlijk iedereen. De kern is dat de deelnemer op zijn rug ligt en een koptelefoon krijgt opgezet en in geconcentreerde toestand naar een verhaal van Douglas Coupland over eenzaamheid luistert. Na afloop wordt hij of zij gevraagd een tekst te schrijven op een kaartje met een adres van een onbekende. Op den duur krijgt de deelnemer op den duur ook zo’n kaartje in de bus. Fokka: ‘Door samen iets te doen, gebruik je de gedachten die het publiek meebrengt. Samen construeer je een ander geheugen.’lees verder
Verdiepende levensvragen via de koptelefoon
Audiokunstenaar Allard Medema
Medema heeft ervaren dat je een situatie kunt scheppen waar je gewoon met iedereen kunt praten over eenzaamheid en de gevoelens die daar bij horen. Een onderwerp dat gewoonlijk toch niet boven aan de agenda staat. Dat maakt hem enthousiast om mee te doen met nieuwe project dat Taal voor Eenzaamheid het komende schooljaar gaat uitvoeren met jongeren van vier Amsterdamse middelbare scholen. ‘Ik wil oefeningen met de jongeren gaan doen over stilte, alleen zijn, bewust durven zijn van eenzaamheid, ook in een groep. Wat is de kracht van alleen zijn? Zonder beeldscherm en andere prikkels?’lees verder
Bouwen op de Buurtwerkplaats Noorderhof
De leerlingen van Spring High bouwden op Buurtwerkplaats Noorderhof houten skeletten om monumenten voor eenzaamheid mee op te richten. De leerlingen draaiden hun hand niet om voor alle constructie- en boorwerk en hadden amper aanmoediging nodig. Onder de praktische leiding van Peter en Jeroen werkten ze zo hard dat in twee uur tijd meer dan tien frames gefabriceerd werden, die in de komende weken nog worden bekleed met stro en stof.lees verder
Brieven aan Anna
Katinka van Gorcum
‘Anna Blaman is voor mij een soort motor voor vragen naar eenzaamheid, anders zijn, vriendschap, vertrouwen,’ zegt Katinka. Ze werkt er al een tijdje aan. ‘Het is een autobiografisch project, via haar adresseer ik die vragen aan mezelf. Uiteindelijk wil ik een roman schrijven met een op Anna Blaman gebaseerd hoofdpersonage. Ze leefde in een andere tijd maar woonde net als ik nu in Rotterdam, en ze schreef. Schrijven is eenzaam, je moet alles uit jezelf halen. Maar eenzaamheid is een belangrijk onderdeel van het bestaan, je moet het niet wegstoppen.’lees verder
Jong en autonoom: eenzaam op zoek naar je zelf
Humanistisch raadsvrouw Lizette Schoenmaker onderzoekt welke rol eenzaamheid speelt in het proces van volwassenwording. Heftige existentiële eenzaamheid leidt vaak tot een zoektocht naar de eigen identiteit en naar een betekenisvol leven, zo blijkt uit haar studie.lees verder
Zingen voor eenzaamheid
Sandra van den Brand
Het koor begint met warme Afrikaanse klanken en zingt zich de longen uit het lijf. In de eetzaal groeit het groepje Morgensterbewoners aan. Er zijn zelfs ouderen die zich op de balkons wagen en daar drie kwartier blijven staan; na ieder nummer klappen en zwaaien ze. lees verder
Sandwichborden op Fontys Hogeschool
Sandwichborden-workshop als onderdeel van het curriculum van Fontys Hogeschool Eindhoven. Ieder semester gaan ca. 200 studenten Toegepaste Psychologie tijdens het vak observeren de straat op met borden met daarop hun eigen vragen over eenzaamheid. In de gesprekken die ze daarbij aangaan, onderzoeken de studenten aan de hand van een observatieschema hoe mensen reageren: zowel verbaal als non-verbaal. Tegelijkertijd brengt de workshop ook het gesprek in de klas op gang over eenzaamheid: hoe kijken de studenten er zelf tegenaan?lees verder
Op weg naar een Eenzaam protest met 11 jongeren
Madelinde Hageman en Tina Lenz
Negen jongeren tussen 16 en 24 jaar werkten aan verschillende artistieke uitingen. Samen met Madelinde Hageman en Tina Lenz zochten ze naar een nieuwe taal om gevoelens van eenzaamheid te laten zien. Er werden methodes uitgeprobeerd waardoor iedereen zijn eenzaamheid kon verbeelden. Van sensorische eenzaamheid tot eenzame plekken in de stad. Met Eenzaam Protest willen we jongeren het vertrouwen geven dat eenzaamheid onderdeel is van het leven. lees verder
Lizette Schoenmaker: ‘Eenzaamheid is niet alleen negatief’
Ze hoopt ooit een vaste plek als humanistisch raadsvrouw te krijgen. Nu moet Lizette Schoenmaker (30) nog genoegen nemen met een werkervaringsplek in het Eduard Douwes Dekker verpleeghuis. Voor haar afstuderen schreef ze een scriptie over existentiële eenzaamheid onder jongvolwassenen. ‘De emotionele heftigheid van mijn eenzaamheid zwakte af en ik kreeg vaste grond onder de voeten.’ lees verder
BAR EENZAAM – Rituelen voor eenzaamheid
Tina Lenz
Er is geen socialere plek dan de kroeg. Daar vinden mensen elkaar. Het café als publiek domein om het gevoel van eenzaamheid te vermijden, te bedrinken of juist op te zoeken. Bar Eenzaam / Bar Lonely – Rituals for Loneliness van design antropoloog Tina Lenz presenteert zich in de vorm van een bierviltje. Met de mogelijkheid om op de achterkant een persoonlijk ritueel voor eenzaamheid te noteren. Een onderzoek naar de culturele dimensies van eenzaamheid.lees verder
Freek de Meere: ‘Zoveel mensen, zoveel vormen van eenzaamheid’
Voor het Verwey-Jonker Instituut heeft hij meegewerkt aan enkele studies over eenzaamheid. Vorig jaar evalueerde onderzoeker Freek de Meere (1965) de eenzaamheidsprojecten van Young Designers, wat resulteerde in het rapport ‘Wat social design vermag’. Hij pleit daarin voor meer samenwerking tussen kunstenaars en hulpverleners. ‘Stap op de mensen af en geef ze aandacht.’lees verder
Wat social design vermag
Drie onderzoekers van het Verwey-Jonker Instituut gingen op zoek naar de mogelijkheden van social design voor het vraagstuk van de eenzaamheid. Ze trokken op met de kunstenaars/vormgevers van Voor Eenzaamheid en zagen hoe hun projecten in de praktijk werkten.lees verder
Als woorden bloemen worden
Peik Suyling
Peik Suyling organiseert tekensessies waar deelnemers bloemen tekenen die uit hun onbewuste naar boven komen. Tijdens het geconcentreerde tekenen boren ze diepere lagen van empathie aan. Over de tekeningen zelf wordt niet gesproken. Maar in de zijlijn van de bijeenkomsten ontstaan interessante gesprekken over alles wat mensen bezighoudt.lees verder
Activiteit / Antenne / Evenement
Festival voor Eenzaamheid
Het Festival voor Eenzaamheid van Iedereen werd bedacht en uitgevoerd door kunstenaars van Platform Voor Eenzaamheid samen met buurtorganisaties Vrouw & Vaart en Daadkr8, Buurtwerkplaats Noorderhof, leerlingen van het Calvijn College en deelnemers van De Regenboog Groep. Zij waren de makers van het festival. lees verder
Voor Eenzaamheid zoekt mensen. Om met eigen ideeën of projecten mee te doen op het platform, om Voor Eenzaamheid verder in praktijk te brengen en om in samenwerking met partijen een nieuwe aanpak voor eenzaamheid te ontwerpen.
Voor meer informatie, neem contactop.
Het eenzaamste kunstwerk ter wereld
Wouter van der Giessen
‘Dit is het allereenzaamste kunstwerk ter wereld,’ dacht Wouter van der Giessen halverwege zijn project in de wijk Noordhove in Zoetermeer. In de Facebookgroep Noordhove Zoetermeer had hij een schetsontwerp geplaatst voor een fictief beeld over eenzaamheid in een park, en de wijkbewoners uitgenodigd aanpassingen voor te stellen. Het beeld was een 6 meter hoge, helblauwe, voorovergebogen Dixi. ‘Als wij mensen eenzaam zijn, kunnen we in onszelf kruipen en buigen we ons hoofd naar beneden. Dit heb ik toegevoegd aan het meest eenzame object wat er bestaat: de Dixi,’ schreef hij erbij, en beloofde het schetsontwerp te wijzigen al naar gelang de voorgestelde aanpassingen.lees verder
In de intercity van Amsterdam naar Utrecht
Nee, ik ben niet eenzaam’, zegt de man in de intercity van Amsterdam naar Utrecht tegen Dennis Lohuis. Ze zitten tegenover elkaar in de coupé, terwijl Dennis met potlood zijn portret tekent. ‘Ik heb een gezin, een bedrijf, en als ik wil kan ik overal over praten.’ Hij denkt even na. ‘Maar mijn moeder is …lees verder
De Sociale Kruidenier voor wasmiddel en gezelligheid
Nicky Dankelman en Jessie Verhave zijn de drijvende kracht achter De Sociale Kruidenier. Ze leggen uit dat dit initiatief niet alleen sociaal is omdat klanten zelf de lang houdbare en non-food producten kunnen uitkiezen voor dertig procent van de winkelwaarde, maar ook omdat de supermarkt een ontmoetingsplek is waar mensen kunnen aanschuiven aan een lange tafel voor een kop koffie en een praatje.lees verder
Slaapliedjes
Jetske van Dorp en Sofie Hollander
Jetske van Dorp en Sofie Hollander trokken in Zoetermeer de wijk Rokkeveen in, op jacht naar slaapliedjes die mensen zingen voor hun kinderen, of die ze als kinderen van hun ouders, tantes of grootouders te horen kregen. Het hield hen al langer bezig: ‘We hebben er zelf bijzondere ervaringen mee: een vader die aan je bed slaapliedjes improviseerde, een gezin waar muziek overal was en plezier maken betekende.’lees verder