Cato Fluitsma (1972) omschrijft zichzelf het liefst als troubadour. Met haar stem en accordeon loopt ze letterlijk alle kanten op. Ze zingt boze actieliederen tegen het grootkapitaal, liedjes van vroeger met dementerende ouderen, ze treedt op bij bedrijven en op festivals en schaamt zich er niet voor om als clowneske zingende grappenmaker een saai winkelcentrum op te fleuren. Je kunt haar krijgen als matroos, spirituele chanssonière of als man. Er moet tenslotte ook geld verdiend worden.
Hoe breed haar horizon ook is, kern is dat ze iets goeds wil bijdragen aan een wereld waar te nonchalant met mooie en waardevolle dingen wordt omgesprongen. Ook haar eigen leven bezingt in haar liederen: ‘Om enigszins grip te krijgen te krijgen op mijn flexibele en wispelturige humeur’.
Als kind al maakte Cato haar eigen liedjes, soms als bezwering, bijvoorbeeld als ze door een eng tunneltje moest. Ze speelde circusje met alle verkleedpartijen van dien. Ze ging naar de kleinkunstacademie, kwam in kraak- en hippieachtige bewegingen terecht en zette zich in als zingende activiste om vrijplaatsen in Amsterdam en omstreken te helpen redden. ….Van wie is de vogel in de boom, van wie de engel in de droom, van wie is de ruimte die wij vragen….
Tijdens de laatste Open call-bijeenkomst van Voor Eenzaamheid zocht Cato naar een manier om mensen in het publiek te laten meecomponeren aan een lied over eenzaamheid. Zodat het iets van iedereen wordt. Ze kunnen een eigen woord of situatie of gevoel kenbaar maken dat voor eenzaamheid staat en Cato neemt het mee in haar lied.
Ze pakt de accordeon en begint de melodie te spelen en langzaam ook te zingen. Iedere nieuwe zin van het lied begint met ‘Als je…….’
Met de woorden die ze in de loop der tijd uit het publiek heeft gekregen heeft ze nu een soort voorbeeldlied op papier gezet: ‘Onrustig wiegenlied’ heeft ze het genoemd want het is een beetje onheilspellend. ‘Tusssen de regels door hoor je nare dingen.’
Ze begint het zingen:
Als je nou….en je zou….maar ja
Als je kon…. gewoon begon….maar nee
Als je had geweten….nooit vergeten….te laat
Als je niet….door verdriet….kwaad
Ongewenst, onherstelbaar
Ongemerkt, ongerust
Als het stil,…. niemand wil…..te lang
Als je wacht….op weer zo’n nacht…..bang
Als je moest….veel verwoest…..waarom
Als het grijpt…je keel dichtknijpt….kom
Ongewild, onverstaanbaar
Onbedoeld, onbekend
Onvoorzien, onafwendbaar
Onbekwaam, ongemak
Als iedereen
Jij niet alleen
Ze wordt er zelf eigenlijk een beetje melancholiek van: ‘Eenzaamheid is een gevaar voor de samenleving’, zegt ze. ‘Misschien kun je er beter over zingen dan over praten. Niet als therapie, maar als een lichtere, artistieke variant. En door het samen te doen besef je dat je niet de enige bent. Dat troost. We modderen tenslotte allemaal maar wat aan.’
Meer over Cato Fluitsma:
www.catofluitsma.nl
