Stel dat eenzaamheid in je hand zou passen. Wat zou je maken? Hoe ziet die handzame eenzaamheid eruit? Hoe groot, welke vorm, welke kleur, wat voor materiaal? Misschien is het iets herkenbaars, een herinnering of een expressie van een gevoel. Nachtelijke duiveltjes die je wakker houden, een object met venijnige steeksels, een felrood poppetje of een kluwe kleine rommeltjes met uitstekende paperclips omwonden door een lint. Zoveel vormen, zoveel verhalen over eenzaamheid.

Tijdens de corona-pandemie in 2020/2021 – voor veel mensen misschien wel de meest eenzame ervaring in tijden – kwamen in buurthuis Hebron in Amsterdam West buurtbewoners bijeen voor een bijzonder kunstprogramma over eenzaamheid. Daarnaast vond gelijktijdig voorafgaand aan de voorstelling Loneliness van muziektheatergroep VIABERLIN hetzelfde kunstprogramma in de aula van de theater plaats. Samen met social designer Madelinde Hageman onderzocht men in een aantal artistieke participerende interventies wat eenzaamheid voor hen betekent.
©MadelindeHageman