When I was getting ready to move to Berlin for seven weeks, I had set this goal for myself: to find a cafe that would be ‘my cafe’ and a shop that would be ‘my shop’. To be with myself, to feel comfortable with myself. Berlin is putting this to the test.lees verder
Nicky Dankelman en Jessie Verhave zijn de drijvende kracht achter De Sociale Kruidenier. Ze leggen uit dat dit initiatief niet alleen sociaal is omdat klanten zelf de lang houdbare en non-food producten kunnen uitkiezen voor dertig procent van de winkelwaarde, maar ook omdat de supermarkt een ontmoetingsplek is waar mensen kunnen aanschuiven aan een lange tafel voor een kop koffie en een praatje.lees verder
Madelinde Hageman
Stel dat eenzaamheid in je hand zou passen. Wat zou je maken? Hoe ziet die handzame eenzaamheid eruit? Hoe groot, welke vorm, welke kleur, wat voor materiaal? Misschien is het iets herkenbaars, een herinnering of een expressie van een gevoel. Nachtelijke duiveltjes die je wakker houden, een object met venijnige steeksels, een felrood poppetje of een kluwe kleine rommeltjes met uitstekende paperclips omwonden door een lint. Zoveel vormen, zoveel verhalen over eenzaamheid.lees verder
Activiteit / Antenne / Evenement
Het Festival voor Eenzaamheid van Iedereen werd bedacht en uitgevoerd door kunstenaars van Platform Voor Eenzaamheid samen met buurtorganisaties Vrouw & Vaart en Daadkr8, Buurtwerkplaats Noorderhof, leerlingen van het Calvijn College en deelnemers van De Regenboog Groep. Zij waren de makers van het festival. lees verder
De Braziliaans-Nederlandse vormgever Rogerio Lira (1966) zoekt een balans tussen almaar in contact staan met anderen en zijn verlangen om alleen te zijn. ‘Een van de beelden waar ik tijdens mijn project The object of my loneliness op stuitte was het beeld van een beetje etensresten op een fornuis. De maker vertelde me dat hij zijn fornuis wel schoonmaakte, maar nooit helemaal. Want, zei hij, er komt toch bijna niemand die het ziet. Dat ontroerde me heel erg.’lees verder
De atlas van afgelegen eilanden is een prachtige verzameling van vijftig eilanden waar de Duitse schrijfster Judith Schalansky nooit is geweest. En ook nooit zal komen. Het zijn onbekende eilanden aan de rand van de wereld. Ensomheden, eenzaamheid in het Noors, is er één van.lees verder
Sandwichborden-workshop als onderdeel van het curriculum van Fontys Hogeschool Eindhoven. Ieder semester gaan ca. 200 studenten Toegepaste Psychologie tijdens het vak observeren de straat op met borden met daarop hun eigen vragen over eenzaamheid. In de gesprekken die ze daarbij aangaan, onderzoeken de studenten aan de hand van een observatieschema hoe mensen reageren: zowel verbaal als non-verbaal. Tegelijkertijd brengt de workshop ook het gesprek in de klas op gang over eenzaamheid: hoe kijken de studenten er zelf tegenaan?lees verder
De grootste groep eenzamen is tussen de veertig en de zestig jaar, weet Wouter den Ouden (1950), voormalig beleidsambtenaar van het ministerie van VWS. In die functie hield hij zich al bezig met eenzaamheid. Nu geeft hij er ook voorlichting over aan vrijwilligers. ‘Laatst zag ik op de tv een vrouw die vertelde dat ze eenzaam was, maar het niet aan haar kinderen wilde te vertellen. Dat is weer zo’n hedendaagse paradox.’lees verder
Het eerste festival is uitvoerig beschreven in het boekje ‘Voor eenzaamheid van Iedereen’. De publicatie geeft een overzicht van de artistieke workshops en in interviews vertellen betrokkenen wat het festival voor hen heeft betekend. Foto’s geven een mooie indruk van de sfeer tijdens het festival.
Van het tweede festival is een korte filmimpressie van gemaakt. lees verder
Peik Suyling
Peik Suyling organiseert tekensessies waar deelnemers bloemen tekenen die uit hun onbewuste naar boven komen. Tijdens het geconcentreerde tekenen boren ze diepere lagen van empathie aan. Over de tekeningen zelf wordt niet gesproken. Maar in de zijlijn van de bijeenkomsten ontstaan interessante gesprekken over alles wat mensen bezighoudt.lees verder
Drie onderzoekers van het Verwey-Jonker Instituut gingen op zoek naar de mogelijkheden van social design voor het vraagstuk van de eenzaamheid. Ze trokken op met de kunstenaars/vormgevers van Voor Eenzaamheid en zagen hoe hun projecten in de praktijk werkten.lees verder
Tina Lenz
Er is geen socialere plek dan de kroeg. Daar vinden mensen elkaar. Het café als publiek domein om het gevoel van eenzaamheid te vermijden, te bedrinken of juist op te zoeken. Bar Eenzaam / Bar Lonely – Rituals for Loneliness van design antropoloog Tina Lenz presenteert zich in de vorm van een bierviltje. Met de mogelijkheid om op de achterkant een persoonlijk ritueel voor eenzaamheid te noteren. Een onderzoek naar de culturele dimensies van eenzaamheid.lees verder
Woordkunstenaar Jörgen Gario
Woordkunstenaar Jörgen Gario stelt twintig tweedeklassers van de Vinse School in Amsterdam on-alledaagse en zintuigelijke vragen over eenzaamheid. Ze zitten in een kring op de blauwe vloer van het leslokaal. ‘Schrijf vijf dingen op die volgens jou het tegendeel zijn van eenzaamheid’, zo begint hij de workschop die onderdeel uitmaakt van het Amsterdamse scholenprojectt Taal voor Eenzaamheid.lees verder
Wouter van der Giessen
‘Dit is het allereenzaamste kunstwerk ter wereld,’ dacht Wouter van der Giessen halverwege zijn project in de wijk Noordhove in Zoetermeer. In de Facebookgroep Noordhove Zoetermeer had hij een schetsontwerp geplaatst voor een fictief beeld over eenzaamheid in een park, en de wijkbewoners uitgenodigd aanpassingen voor te stellen. Het beeld was een 6 meter hoge, helblauwe, voorovergebogen Dixi. ‘Als wij mensen eenzaam zijn, kunnen we in onszelf kruipen en buigen we ons hoofd naar beneden. Dit heb ik toegevoegd aan het meest eenzame object wat er bestaat: de Dixi,’ schreef hij erbij, en beloofde het schetsontwerp te wijzigen al naar gelang de voorgestelde aanpassingen.lees verder
Lien Van Leemput
Als je alleen bent, ben je dan ook eenzaam? Wat doe je als je alleen bent? Hoe beweeg je je, hoe kijk je, waaraan denk je?
Hoe ga je om met de tijd die je met niemand anders dan jezelf doorbrengt? Een soort van tijd waarin alleen jij bestaat. Buitengesloten tijd.lees verder
Sandra van den Brand
Het koor begint met warme Afrikaanse klanken en zingt zich de longen uit het lijf. In de eetzaal groeit het groepje Morgensterbewoners aan. Er zijn zelfs ouderen die zich op de balkons wagen en daar drie kwartier blijven staan; na ieder nummer klappen en zwaaien ze. lees verder
Malou de Roy van Zuydewijn
Malou de Roy van Zuydewijn is de Van der Pek-buurt in Amsterdam Noord ingegaan met de vraag ‘wat betekent het als iemand naar je luistert?’ Ze sprak met bewoners van deze buurt over luisteren, beluisterd worden en alleen zijn. Deze antwoorden schreven zij op kaartjes die ze in potjes bewaarde. Van de gesprekken maakte ze korte toneelteksten die het publiek tijdens een voorstelling onder de oudste boom in het culturele centrum voor muziek en kunst ‘Tolhuistuin’ in Amsterdam konden beluisteren.lees verder
Bart Groeneweegen
Kunstenaar Bart Groenewegen weet eigenlijk niet eens meer hoe het idee voor de Troostmaaltijd is ontstaan. Maar hij heeft hem enkele malen bereid, dus hij bestaat. En een ding weet hij wel zeker: de Troostmaaltijd is een goeie eenzaamheids-verdrijver. ‘En dan heb ik het over samen troost-gerechten kiezen, samen klaarmaken en met z’n allen opeten’, zegt Bart. ‘Dat hele traject is belangrijk. Samen eten is een sociaal ding.lees verder
Het publiek domein is de plek waar men elkaar ontmoet en tegelijktijd ook langs elkaar heen leeft. Kun je daar met wildvreemden over eenzaamheid praten? Negen kunstenaars/ontwerpers gingen tijdens een inspirerende ontwerp-jam-sessie met dit onderwerp de straat op. Het antwoord: ja.lees verder
In ‘De eenzame stad’ beschrijft Olivia Laing haar totale staat van onthechting toen ze zich na een mislukte liefde vastklampte aan New York. Via het werk en de levens van vier kunstenaars ontdekte ze dat kunst het voertuig is om de pijn van eenzaamheid te verzachten.lees verder
Een initiatiefgroep in Landsmeer vindt tijdens de workshop Taal voor Eenzaamheid nieuwe woorden voor gevoelens van eenzaamheid. En wat blijkt: praten over dit taboe is helemaal niet zo moeilijk. ‘We zitten midden in een nieuw gesprek over eenzaamheid!’lees verder