Voor Eenzaamheid

‘Zou hij heimwee hebben, eenzaam zijn? ‘Twee dames van de buurttuin denken dat hij wel een kopje soep kan gebruiken, en de ijsbeer maakt een dankbare buiging. ‘Het is heel bijzonder,’ zegt een van de dames, ‘en hij past hier goed, we hebben ook al schaapjes uit Bretagne. Maar hij blijft hier toch niet slapen hè? Veel te koud!’ Kunstenaar Sacha Pereira Stolle, alias de ijsbeer, maakt kostuums waarin hij dieren tot leven laat komen. Het zijn buitenstaanders in de mensenmaatschappij die hun mislukte pogingen om erbij te horen tegemoet treden door iets nieuws te verzinnen. Eenzaamheid spoort hen aan autonoom in het leven te staan. Alle dieren hebben een eigen, doorlopend verhaal. Zo zijn de ratten activist geworden en plunderen de hedonistische bruine beer en kreeft restaurants.lees verder

‘Mag ik u wat vragen over eenzaamheid?’ ‘Ja hoor,’ zeggen de meeste mensen in de wijk Meerzicht in Zoetermeer vriendelijk. Kunstenaar Ellen Houtman praat met bewoners van een flatwijk over eenzaamheid, vraagt hen er iets over op te schrijven en maakt dan een portret van hen. ‘Kan eenzaamheid een keuze zijn?’ Vooral die vraag zet mensen aan het denken. ‘Ja,’ antwoord een man in het winkelcentrum die vertelt vooral vroeger eenzaamheid gekend te hebben. ‘Maar iedere keuze heeft gevolgen, en die gevolgen kun je niet kiezen.’ lees verder

‘Anna Blaman is voor mij een soort motor voor vragen naar eenzaamheid, anders zijn, vriendschap, vertrouwen,’ zegt Katinka. Ze werkt er al een tijdje aan. ‘Het is een autobiografisch project, via haar adresseer ik die vragen aan mezelf. Uiteindelijk wil ik een roman schrijven met een op Anna Blaman gebaseerd hoofdpersonage. Ze leefde in een andere tijd maar woonde net als ik nu in Rotterdam, en ze schreef. Schrijven is eenzaam, je moet alles uit jezelf halen. Maar eenzaamheid is een belangrijk onderdeel van het bestaan, je moet het niet wegstoppen.’lees verder

Jetske van Dorp en Sofie Hollander trokken in Zoetermeer de wijk Rokkeveen in, op jacht naar slaapliedjes die mensen zingen voor hun kinderen, of die ze als kinderen van hun ouders, tantes of grootouders te horen kregen. Het hield hen al langer bezig: ‘We hebben er zelf bijzondere ervaringen mee: een vader die aan je bed slaapliedjes improviseerde, een gezin waar muziek overal was en plezier maken betekende.’lees verder