Eenzaamheid oplossen is niet de bedoeling van de ontwerpers/kunstenaars van het platform Voor Eenzaamheid. In deze video delen ze met voorbijgangers de mooie en minder mooie kanten van eenzaamheid. Als iets dat bij het leven hoort, waar je ook op een andere manier naar kunt kijken.

‘Het onderwerp zelf verlangt dat er over gesproken wordt’, zegt Peik Suyling, een van de initiatiefnemers van Voor Eenzaamheid. Maar dat klinkt makkelijker dan het in werkelijkheid is.

De leden van het platform gaan behangen met sandwichborden de straat en het strand op. Levensgroot stellen ze moeilijke en pijnlijke vragen over eenzaamheid. ‘Kan ik u vertellen hoe eenzaam ik ben?’ Of: ‘Kent u de schoonheid van eenzaamheid?’

De vraag is of voorbijgangers hierop willen reageren. Ontstaat er een gesprek? De reacties zijn soms diepgaand, maar soms ook lacherig of ontwijkend. ‘Eenzaamheid is moeilijk om over te praten’, zegt Dennis Lohuis van Voor Eenzaamheid. ‘En als je het niet doet, verergert het soms. Zelfs zo erg dat het niet meer kan.’